Woef, hier ben ik weer!
Helaas vind ik het nog steeds lastig om mijn plek te vinden in een nieuw huis met onbekende mensen. Binnen ben ik vaak rusteloos en loop ik constant heen en weer, als een ijsbeer. Het komt maar zelden voor dat ik me rustig genoeg voel om een dutje te doen. Meestal sta ik gewoon bij de deur te wachten tot ik naar buiten mag. Soms ben ik slim genoeg om de deuren zelf te openen! Buiten voel ik me duidelijk beter. Daarom hou ik zo van wandelingen. Urenlang kan ik genieten van een rustig tempo in de natuur – daar kom ik echt tot mijn recht.
Als een typische Akita, met die eigenzinnige husky-trekjes, heb ik een onafhankelijk karakter. Toch ben ik graag in de buurt van mensen, hoewel ik ook prima alleen kan zijn. Maar wanneer de verveling toeslaat, zoek ik wel iets om mezelf mee bezig te houden. Dat kan variëren van graven in de tuin tot pogingen om onder het hek door te glippen. Je kunt me dus gerust een ontsnappingskunstenaar noemen.
Mijn nieuwe thuis zou het beste een goed omheinde tuin kunnen hebben, misschien zelfs met versterking onder de grond, zoals tegels of een hekwerk, om te voorkomen dat ik ontsnap.
Ik ben gewend om met kinderen om te gaan. Ik zou goed passen in een actief huishouden dat graag op pad gaat.
Met mijn intelligentie leer ik snel, maar dat betekent ook dat ik snel verveeld raak. Ik heb behoefte aan zowel fysieke als mentale uitdagingen. Dagelijkse activiteit is voor mij essentieel, of dat nu lange wandelingen zijn, speurtochten, of puzzelspelletjes.
Andere honden kunnen wellicht vrienden worden, maar dat duurt vaak even. Daarom zijn openbare hondenweides niet echt mijn ding. Ik geef de voorkeur aan rustig kennismaken.
Beter één goede vriend boven tien minder goede. En katten, die lijken mij wel interessant! Weet vooral dat ik hiermee niet ben gesocialiseerd.