Helleuw, 

Mijn naam is Ollie Bollie! Al grapt mams vaak dat ze me beter Kuifje genoemd had, met dat gekke plukje op mijn bolletje, hihi. 

Maar zonder gekkigheid en na veel gezeur, mag ik nu dan toch op zoek naar een eigen stekje. 

Heel voorzichtig, pootje per pootje, want een stekje voor mij vinden zal niet eenvoudig zijn. Dat zit in mijn oren geknoopt, want dat moest van mams :-)

Okido, wat is handig om te weten: 

Ik ben dus Ollie! Ik was ooit een echte zwerver. Geen hele stoere, maar eerder een beetje een onhandige zwerver.Toen ik in de opvang kwam, wist ik dus niet echt hoe mensen werkten. Wat ik ermee aan moest. Maar nu heb ik van de andere katten hier kunnen leren, en nu vind ik mensen hélemaal te gek! Een klein detail: ik heb geleerd van Bettie, en die weet het zelf niet helemaal, lijkt het achteraf. Want ik ben nu vooral dol op kopjes geven in de hoogte. Het ziet er wat onhandig uit, maar het belangrijkste is dat ik denk dat we het allebei wel leuk vinden. Zegt mams! 

Door mijn onhandigheid heb ik helaas onderweg ook FIV te pakken gekregen. En ik zou zo graag schrijven dat het me niet hindert, maar helaas kan ik dat niet doen want dat zou een leugen zijn. En liegen, dat kan ik niet, dat heb ik ook nooit geleerd. Ik mag dus van mams op zoek naar een thuis, maar wel een hele speciale. Eentje waar al een ander katje woont, om verder van te leren, en eentje waar de mensen begrijpen dat ik waarschijnlijk niet heel erg oud zal worden omdat de FIV mijn immuunsysteem al verzwakt heeft.

Ik heb op dit moment last van een tranend oogje omwille van een probleem met mijn derde ooglid. Dat werd al geopereerd, dus beter wordt het niet meer, maar erg hinderen doet het mij zelf ook niet, het ziet er alleen een beetje gekkig uit. Ik ben ook chronisch niesziek. Op dit moment krijg ik ondersteuning voor mijn weerstand in de hoop zo lang mogelijk zo ver mogelijk van de antibiotica te kunnen weg blijven. Dat  heb ik de afgelopen maanden voor een half leven gehad. 

Hoe mijn gezondheid verder evolueert dat weet helemaal niemand. Het enige dat we wel zeker weten is dat een asiel geen opperbeste plaats is voor mij, want hier komen wel heel vaak ziektekiemen op bezoek. Misschien word ik in een gezonder stekje zelf ook weer gezonder, maar op z'n minst toch al niet elke keer weer ziek. Durf jij mij aan? 

Mams blijft mijn leven lang beschikbaar voor vragen en advies, dus je bent niet alleen! 

Stuur dan even een mailtje naar mams, zodat jullie samen kunnen bekijken hoe we dit het beste aanpakken?

Hoohooog kopje! 

Ollie!